Msza Święta z okazji 73. rocznicy powstania Polskiego Państwa Podziemnego

27.09.2012
W niedzielę 30 września o godzinie 10:15 spotykamy się przed Kościołem Garnizonowym w Bydgoszczy (ul. Bernardyńska), gdzie odbędzie się uroczysta Msza Święta z okazji 73. rocznicy powstania Polskiego Państwa Podziemnego. Jako Kibice Zawiszy, po raz kolejny otrzymaliśmy zaproszenie do udziału w tej uroczystej mszy, od Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej - Okręg Bydgoszcz.

Wszystkich Zawiszaków zapraszamy do wspólnego uczczenia pamięci Tych, którzy nie ugięli kolan przed okupantem i na ołtarzu Ojczyzny położyli ofiarę największą - swoje życie.
Kibice Zawiszy wyrażają szczególną wdzięczność oraz szacunek twórcom i ofiarnym działaczom podziemnych struktur Państwa Polskiego, a także tym wszystkim, którzy w wyjątkowo trudnych warunkach okupacji hitlerowskiej, z narażeniem własnego życia walczyli o niepodległość Ojczyzny.


27 września 1939 roku, w oblężonej Warszawie została utworzona Służba Zwycięstwu Polski - pierwsza konspiracyjna organizacja niepodległościowa na terenie okupowanego kraju. Służbę Zwycięstwu Polski powołał generał Michał Karaszewicz-Tokarzewski, z pełnomocnictwa naczelnego wodza. SZP powstała w porozumieniu ze wszystkimi ważniejszymi stronnictwami politycznymi oraz dowódcą armii "Warszawa" generałem Juliuszem Rómmlem i prezydentem stolicy - Stefanem Starzyńskim. Na początku 1940 roku SZP weszła w skład Związku Walki Zbrojnej, z którego następnie utworzono Armię Krajową. W okupowanej Europie tylko Polacy stworzyli struktury państwa podziemnego, które swym działaniem oraz instytucjami objęło prawie wszystkie dziedziny życia narodu. Państwo to miało własny podział administracyjny, szkolnictwo, służby cywilne i siły zbrojne. Podczas okupacji wydawano książki, funkcjonowały tajne uczelnie wyższe, organizowano pomoc społeczną. Struktura organizacyjna dzieliła się na pion wojskowy, który tworzyła Armii Krajowa oraz pion cywilny, gdzie działała Delegatura Rządu na Kraj. Tajne struktury ruchu oporu obejmowały działania zbrojne prowadzone przez Armię Krajową, która pod koniec 1942 roku liczyła około 200. tysięcy żołnierzy, i była największą armią podziemną, wśród tajnych formacji wojskowych działających wówczas w Europie. Z kolei najważniejszymi zadaniami pionu cywilnego było utrzymanie ciągłości instytucji państwowych oraz zapewnienie funkcjonowania państwa, a także przygotowanie do przejęcia władzy po zakończeniu wojny. Przygotowywano kadry dla administracji państwowej, a nawet powstawały plany odbudowy kraju. Działały konspiracyjne sądy, których wyroki nie tylko wykonywano, ale też ogłaszano w podziemnej prasie. Sądzono pospolite przestępstwa, a także osoby kolaborujące z okupantem, wymierzając kary, od bojkotu, chłosty, nałożenia kontrybucji, po wyroki śmierci. Specjalnie powołana konspiracyjna Rada Pomocy Żydom "Żegota" organizowała pomoc żywnościową, finansową i prawną Żydom. W podziemnej prasie ukazywało się około 1400. tytułów, z tego 17 wychodziło przez całą okupację. Fenomenem w Europie było szkolnictwo prowadzone na "tajnych kompletach". Na terenie Generalnej Guberni utworzono prawie 2 tysiące szkół średnich. W czasie wojny studia ukończyło prawie 10 tysięcy studentów.
Dzień Polskiego Państwa Podziemnego ustanowił Sejm 11 września 1998 roku, w uchwale posłowie podkreślili, że Sejm Rzeczpospolitej "wyraża szczególną wdzięczność i szacunek twórcom, ofiarnym działaczom podziemnych struktur państwa polskiego, a także tym wszystkim, którzy w wyjątkowo trudnych warunkach, z narażeniem życia walczyli o niepodległość ojczyzny"
Oddajemy cześć i hołd tym, którzy przez blisko 6 lat walczyli z hitlerowskim i sowieckim okupantem, tym którzy ginęli z bronią w ręku, tym którzy nauczali, kolportowali podziemną prasę, tym którzy malowali znak polski walczącej na murach polskich miast. Oddajmy cześć Wszystkim którzy po wojnie ginęli z rąk stalinowskich i ubeckich oprawców. Mimo okupacji i terroru nie została przerwana polska państwowość i mimo, że podziemna, z rządem poza granicami kraju, Polska nie zginęła! Wszystkim tym, którzy to Państwo tworzyli, byli jego obywatelami i nie ugięli karku przed okupantami należy się nasza pamięć i uznanie.