27.09.2011r. Dzień Polskiego Państwa Podziemnego

23.09.2011 W dniu dzisiejszym Kibice Zawiszy oddali hołd Wszystkim, którzy poświęcili swoje życie, walcząc o wolną Polskę. W Dzień Polskiego Państwa Podziemnego, pamiętając o poświęceniu, walce i umiłowaniu do Ojczyzny żołnierzy, działaczy podziemnych struktur Państwa Polskiego spotkaliśmy się na cmentarzu przy ul. Kcyńskiej. Na naszą uroczystość zaprosiliśmy Prezesa Oddziału Bydgoszcz Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej Pana Alojzego Gładykowskiego, któremu bardzo serdecznie dziekujemy za przybycie i przybliżenie wydarzeń tamtych lat i postaci żołnierzy Armii Krajowej, którzy spoczywająna cmentarzu oraz tych, o których przypomina znajdująca się tam tablica.

27 września 1939 roku, w oblężonej Warszawie została utworzona Służba Zwycięstwu Polski -pierwsza konspiracyjna organizacja niepodległościowa na terenie okupowanego kraju. Służbę Zwycięstwu Polski powołał generał Michał Karaszewicz-Tokarzewski, z pełnomocnictwa naczelnego wodza. SZP powstała w porozumieniu ze wszystkimi ważniejszymi stronnictwami politycznymi oraz dowódcą armii "Warszawa" generałem Juliuszem Rómmlem i prezydentem stolicy - Stefanem Starzyńskim. Na początku 1940 roku SZP weszła w skład Związku Walki Zbrojnej, z którego następnie utworzono Armię Krajową. W okupowanej Europie tylko Polacy stworzyli struktury państwa podziemnego, które swym działaniem oraz instytucjami objęło prawie wszystkie dziedziny życia narodu. Państwo to miało własny podział administracyjny, szkolnictwo, służby cywilne i siły zbrojne. Podczas okupacji wydawano książki, funkcjonowały tajne uczelnie wyższe, organizowano pomoc społeczną. Struktura organizacyjna dzieliła się na pion wojskowy, który tworzyła Armii Krajowa oraz pion cywilny, gdzie działała Delegatura Rządu na Kraj. Tajne struktury ruchu oporu obejmowały działania zbrojne prowadzone przez Armię Krajową, która pod koniec 1942 roku liczyła około 200. tysięcy żołnierzy, i była największą armią podziemną, wśród tajnych formacji wojskowych działających wówczas w Europie. Z kolei najważniejszymi zadaniami pionu cywilnego było utrzymanie ciągłości instytucji państwowych oraz zapewnienie funkcjonowania państwa, a także przygotowanie do przejęcia władzy po zakończeniu wojny. Przygotowywano kadry dla administracji państwowej, a nawet powstawały plany odbudowy kraju. Działały konspiracyjne sądy, których wyroki nie tylko wykonywano, ale też ogłaszano w podziemnej prasie. Sądzono pospolite przestępstwa, a także osoby kolaborujące z okupantem, wymierzając kary, od bojkotu, chłosty, nałożenia kontrybucji, po wyroki śmierci. Specjalnie powołana konspiracyjna Rada Pomocy Żydom "Żegota" organizowała pomoc żywnościową, finansową i prawną Żydom. W podziemnej prasie ukazywało się około 1400. tytułów, z tego 17 wychodziło przez całą okupację. Fenomenem w Europie było szkolnictwo prowadzone na "tajnych kompletach". Na terenie Generalnej Guberni utworzono prawie 2 tysiące szkół średnich. W czasie wojny studia ukończyło prawie 10 tysięcy studentów.
Dzień Polskiego Państwa Podziemnego ustanowił Sejm 11 września 1998 roku, w uchwale posłowie podkreślili, że Sejm Rzeczpospolitej "wyraża szczególną wdzięczność i szacunek twórcom, ofiarnym działaczom podziemnych struktur państwa polskiego, a także tym wszystkim, którzy w wyjątkowo trudnych warunkach, z narażeniem życia walczyli o niepodległość ojczyzny"
Oddaliśmy dzisiaj cześć i hołd tym, którzy przez blisko 6 lat walczyli z hitlerowskim i sowieckim okupantem, tym którzy ginęli z bronią w ręku, tym którzy nauczali, kolportowali podziemną prasę, tym którzy malowali znak polski walczącej na murach polskich miast. Oddajmy cześć Wszystkim którzy po wojnie ginęli z rąk stalinowskich i ubeckich oprawców. Mimo okupacji i terroru nie została przerwana polska państwowość i mimo, że podziemna, z rządem poza granicami kraju, Polska nie zginęła! Wszystkim tym, którzy to Państwo tworzyli, byli jego obywatelami i nie ugięli karku przed okupantami należy się nasza pamięć i uznanie.
Zebraliśmy się dzisiaj w miejscu, które upamiętnia bohaterów tamtych dni, spotkaliśmy się w miejscu gdzie spoczywają żołnierze Armii Krajowej. Na ich grobach widnieją imiona, nazwiska i stopnie wojskowe, zapalając tu dzisiaj znicze niech symbolicznie zapłoną one również wszędzie tam gdzie prochy bohaterów spoczywają w bezimiennych mogiłach, nieznanych, i zapomnianych. Pamiętajmy o Polakach którzy na ołtarzu Ojczyzny złożyli ofiarę największą.

"Jedni będą ich zwać bandytami
Inni będą w nich widzieć rycerzy
Za trzydzieści srebrników sprzedanych
Któż w historię ich dzisiaj uwierzy

  Kto im odda należne honory
Kto im pomnik w pamięci zbuduje
Kto postawi dzieciom, za wzory
A kto ich pamięć w gazecie opluje

  Wywlekali ich z celi nad ranem
Szarzy ludzie bez nazwisk i twarzy
Wywlekali z nich duszę odbierali im życie
Lecz nie mogli odebrać im marzeń

  A marzyli, że kiedyś się stanie
Będzie Polska po Lwów i po Wilno
I rzucali swe życie na szaniec
Bo do celu tak było im pilno

  Zanim okrzyk się spotkał ze strzałem
Zanim kula się w piersi zaryła
Jak modlitwę ostatnią szeptali
Że nie zginie, że będzie wciąż żyła

  Zostawili swym wnukom testament
Krwią pisany na murze kamiennym
Żeby stali gdy wszyscy upadną
By świecili gdy stanie się ciemność.

"Zdrajcy będą ich zwać bandytami, My musimy w nich widzieć rycerzy…"
CZEŚĆ i CHWAŁA BOHATEROM!!!